Monday Night Irish Class, April 27, 2015

Irish Class, April 27, 2015

Rang Gaeilge, 27ú lá mí Aibreáin 2015

<!–

Fadas: áéíóúÁÉÍÓÚ

–>

Seanfhocal

Níl coill gan brosna a loiscfeadh í. Everyone has their weakness, their Achilles heel. “Every forest has the kindling that would burn it.”
An rud nach leigheasann im nó uisce beatha, níl leigheas air. If butter or whiskey won’t cure you, notbing will.

CRÚBA NA CINNIÚNA

le Áine Uí Fhoghlú

Oiche mhishuaimhneach (tuilleadh) — “Restless night (continued)”

Oíche chiúin spéirghealaí a bhí ann agus Siobhán ag sleamhnú
isteach idir na braillíní. Bhí sí traochta gach oíche le déanaí agus
ba chosúil nach raibh go leor codlata á fháil riamh aici ba
chuma cén t-am a théadh sí a chodladh. Ba ghnáth léi píosa
léitheoireachta a dhéanamh ach an oíche seo ní bhacfadh sí. Bhí
an ghealach ina lampa mór sa spéir trí chuirtíní éadroma a
seomra agus ní raibh aon fhuaim le cloisint ach scréach cait i
gcéin. Bhí sí ina luí ansin ag smaoineamh ar gach rud a bhí tar
éis tarlú le seachtain. Ag iarraidh ciall a bhaint as an iomlán.
Liosta ina haigne don lá amárach: obair mar ba ghnáth, fear an

gharáiste le n-íoc, glaoch ar a comhlacht árachais, glaoch ar
oifig na cánach agus ag am lóin isteach chuig an mbaile mór
go stáisiún na nGardai lena scéal a insint ina iomlán dóibh. Bhí
sí díreach ag samhlú na cuairte sin nuair a bhris “bíp, bíp!” óna
fón póca isteach ar a cuid smaointe. Cé a bheadh anseo?
B’fhéidir Dearbhla ón obair le dea-scéal éigin mar gheall ar an
scoil a bheith dúnta gan choinne. Bheadh sé sin beagán ró-
dhóchasach go deimhin! D’fhéach sí ar an scáileán agus
chonaic an clúdach litreach beag agus na focail “teachtaireacht
amháin agat.” Bhrúigh sí an cnaipe agus thosaigh a súile ag
géarú ar na focail a bhí lasta ag an scáileán gorm sa dorchadas:
“TÁTHAR AG FAIRE ORT. TÁ GACH EOLAS AGAINN ORT.
OSCAIL DO BHÉAL AGUS IS DUITSE IS MEASA.”

spéirghealaí bright moonlit
ag sleamhnú sliding
braillíní sheets
Bhí sí traochta gach oíche le déanaí she was exhausted every night lately
ba chosúil nach raibh go leor codlata á fháil riamh aici ba chuma cén t-am a théadh sí a chodladh. it seemed like she never got enough sleep no matter what time she went to bed.
Ba ghnáth léi píosa léitheoireachta a dhéanamh She would usually read a little bit
ach an oíche seo ní bhacfadh sí. this night she would not bother
cuirtíní éadroma a seomra light curtains of her room
cian distance, long time ds céin
ní raibh aon fhuaim le cloisint ach scréach cait i gcéin. no sound was to beheard but the screeching of cats in the distance
Bhí sí ina luí ansin ag smaoineamh ar gach rud a bhí tar éis tarlú le seachtain. She was lying there thinking about everything that had happened in the past week
Ag iarraidh ciall a bhaint as an iomlán. Trying to make sense of it all
Liosta ina haigne don lá amárach a list in her mind for the day tomorrow
obair mar ba ghnáth work as it ordinarily would be
fear an gharáiste le n-íoc payment for the garage man
glaoch ar a comhlacht árachais a call to her insurance company
glaoch ar oifig na cánach a call to the tax office
am lóin isteach chuig an mbaile mór go stáisiún na nGardai lena scéal a insint ina iomlán dóibh. lunchtime go into the big town to the G station to tell the whole story to them
Bhí sí díreach ag samhlú na cuairte sin nuair a bhris “bíp, bíp!” óna fón póca isteach ar a cuid smaointe. She was just imagining that visit when a “beep, beep!” from her cell phone broke into her thoughts g of cuairt here
Cé a bheadh anseo? Who would that be?
B’fhéidir Dearbhla ón obair le dea-scéal éigin mar gheall ar an scoil a bheith dúnta gan choinne. Perhaps Dearbhla from work with some good news [story] about the school will be closed unexpectedly [without expectation].
Bheadh sé sin beagán ró-dhóchasach go deimhin! That would certainly be too hopeful
D’fhéach sí ar an scáileán agus chonaic an clúdach litreach beag She looked at the screen and saw the small envelope
na focail “teachtaireacht amháin agat.” the words “You have one message.”
Bhrúigh sí an cnaipe She pushed the buttom
thosaigh a súile ag géarú ar na focail a bhí lasta ag an scáileán gorm sa dorchadas: Her eyes began to focus [sharpen] on the words that were lit on the blue screen in the darkness
TÁTHAR AG FAIRE ORT. You are being watched
TÁ GACH EOLAS AGAINN ORT We know everything about you
IS DUITSE IS MEASA. You’ll be sorry “Worse will be on you”

Taibhreamh? Níorbh ea. Ní raibh sí ina codladh fós. Cleas
magaidh. Sin é. Bhí duine dá cairde ag magadh fúithi. Duine
éigin a raibh a fhios acu faoi eachtra an chapaill agus mheas
siad preab a bhaint aisti. D’fhéach sí arís. Léigh aris go
cúramach é. Lean síos go deireadh agus bhrúigh “sonraí na
teachtaireachta” AM A FUARTHAS: 00.19; SEOLTÓIR: GAN
UIMHIR. Léigh sí arís go cúramach, smaointeach é.

Taibhreamh? Níorbh ea. Dream? It was not.
Cleas magaidh. practical joke, prank “mocking trick”
Bhí duine dá cairde ag magadh fúithi. One of her friends was making fun of her de + a
Duine éigin a raibh a fhios acu faoi eachtra an chapaill Someone who knew about the incident of the horse g of capall
mheas siad preab a bhaint aisti. judged they could get a rise [start] out of her.
Léigh aris go cúramach é. Read it again carefully
Lean síos go deireadh agus bhrúigh Continued down to the end and pushed
sonraí na teachtaireachta details of the message
AM A FUARTHAS Time received
SEOLTÓIR: GAN UIMHIR. Sender: Without number
smaointeach. thoughtful, pensive

<!–


–>

Leave a Reply

Please log in using one of these methods to post your comment:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.